Het Chekov Trio

“Mozart van de 19e eeuw”, een compliment dat Felix Mendelssohn ten deel viel van de hand van Robert Schumann, vanwege de klassieke kwaliteiten die zijn werk bleef houden in een tijd dat romantiek de overhand kreeg. Zijn tweede pianotrio past binnen die traditie: romantisch en virtuoos, maar nog altijd transparant en helder als de klassieken. Wie eveneens deze transitie van de klassieke naar romantische stijl van dichtbij meemaakte en inzette was componist Johann Nepomuk Hummel.

Als klein jongetje was hij de enige full-time student van Mozart. Mozart had eigenlijk geen tijd voor studenten, maar maakte een uitzondering voor supertalent Hummel, die hij zelfs in huis nam om hem intensief les te kunnen geven. In Hummels composities is zowel zijn pianistische virtuositeit als de invloed van Mozart te horen, maar met een onmiskenbare invloed van de romantiek die al om de hoek komt kijken. Ook latere generaties blijven in de ban van Wolfgang Amadeus. De Letse componist Arvo Pärt schreef in 1992 een transcriptie van één van Mozarts jeugdwerken, het adagio uit zijn tweede pianosonate (KV 280). Pärts “Mozart-Adagio” werd meer dan enkel een transcriptie, het is een ontmoeting tussen de muzikale talen van de 18e en 20e eeuw.

​Het Chekhov Trio is een pianotrio dat in 2016 werd opgericht in Maastricht. De Nederlandse violiste Emma Rhebergen, de Amerikaanse celliste Anna Litvinenko en de Belgische pianiste Fem Devos vinden hun inspiratie voor het spelen van kamermuziek – en in het bijzonder pianotrio – in het toneelspel: een voortdurende zoektocht naar karakters en interpretatie van de verschillende rollen in het ensemble. De verwijzing naar de Russische toneelschrijver Anton Chekhov in de naam van het trio is dan ook vanuit deze inspiratie voortgekomen.

​Het programma voor deze dag is als volgt:

​Johann Nepomuk Hummel (1778-1837) – Piano trio in E flat major, Op.12

​Arvo Pärt (1935) – Mozart-Adagio

Felix Mendelssohn (1809-1847) – Piano trio No.2 in C minor, Op. 66